Over het algemeen zijn neurologische problemen eigenlijk heel gebruikelijk bij zowel kinderen als volwassenen. Veel studenten hebben leerproblemen, cognitieve problemen of zelfs psychische stoornissen zoals concentratieproblemen of hyperactiviteit, waardoor het moeilijker voor hen is om te leren.
Dyscalculie, dysfasie, dysorthografie, dyslexie, enz.: het zijn allemaal leermoeilijkheden die we niet instinctief kennen als leraren. Hetzelfde geldt voor dyspraxie. Ongeveer 9,3% van de kinderen in België heeft speciale onderwijsbehoeften. Dus hoe kun je een student met dyspraxie helpen?
In dit artikel gaan we kijken naar wat dyspraxie is (of ontwikkelingscoördinatiestoornis), hoe het studenten beïnvloedt, en hoe jij ze als docent kan helpen!
Zo herken je de symptomen van Dyspraxie
Om te weten hoe je een student met dyspraxie kunt helpen, moet je eerst herkennen wat typische dyspraxie symptomen zijn. In België heeft zo een 5% van de kinderen die naar school gaan Dyspraxie, hiervan heeft 2% een ernstige versie van de aandoening. Over het algemeen hebben jongens er meer last van.
Dus wat is dyspraxie precies?
Dyspraxie is een ontwikkelingscoördinatiestoornis (DCD) die invloed heeft op beweging en coördinatie en studenten die deze stoornis hebben, hebben moeite met hun motoriek, waardoor taken zoals schrijven, aankleden of veters strikken zeer moeilijk kunnen zijn voor een student. Bovendien kan dit school extra moeilijk maken omdat ze problemen zullen hebben met bijvoorbeeld handarbeid en schrijven.
DCD beïnvloedt motorische vaardigheden en leidt ertoe dat studenten een mindere timing en een minder evenwicht hebben en moeite hebben met het uitvoeren van bepaalde bewegingen. Dit kan ertoe leiden dat sommige mensen denken dat een kind gewoon onhandig is. Als het gaat om het diagnosticeren van DCD, worden kinderen meestal gecontroleerd op andere neurologische stoornissen zoals hersenverlamming, spierdystrofie, multiple sclerose of de ziekte van Parkinson.
Dyspraxia werd in 1961 ontdekt door de Britse neuroloog Walter Russell Brain. Andere auteurs hebben er naar verwezen met een aantal verschillende namen. Collier noemde het "aangeboren onhandigheid". coördinatiestoornissen, zoals ze ook bekend staan, worden verondersteld deels genetisch te zijn. Cognitieve functies worden er ook door beïnvloed en kunnen spraak- en taalvaardigheden beïnvloeden wat er toe leidt dat een kind moeilijker leert.
Onderwijs is de sleutel tot de toekomst.
Malcolm X
Een leraar moet een student in zo´n geval extra helpen bij het schrijven en spreken. Zoals de meeste leraren zullen weten, is dit een hoop werk en moet de leraar constant opletten of de leerling alles oppakt. Het is belangrijk om te begrijpen dat dyspraxie geen verstandelijke beperking is en dat een kind alleen hulp nodig heeft bij bepaalde taken en gebaren. Van eenvoudige taken tot meer gecompliceerde taken, kinderen met verschillende soorten dyspraxie zullen verschillende soorten ondersteuning nodig hebben.
Hoewel het kind speciale onderwijsbehoeften heeft, heeft het geen directe leerproblemen. Dit betekent dat ze net zo snel kunnen leren als elke andere student. Zolang de docent er rekening mee houdt dat hun intelligentie hetzelfde is als die van elke andere student. Maar ze zullen waarschijnlijk worstelen met bepaalde fysieke taken die betrekking hebben op waarneming, beweging, motorische planning of het goed uitspreken een woord.
Wanneer dyspraxie spraak- en taalstoornissen veroorzaakt, staat het bekend als verbale dyspraxie en krijgen ze meestal hulp van logopedisten. Daarnaast moet er ondersteuning van de kant van de docent tijdens de lessen worden gegeven. In aanvulling op het traditionele onderwijs dat ze geven, kan de leraar van tijd tot tijd ook een geïmproviseerde therapeut zijn!
Hoe kun je studenten met Dyspraxie beter herkennen?
Als docent moet je weten hoe je je moet aanpassen, vooral wanneer studenten speciale onderwijsbehoeften hebben. Het lesgeven aan een dyspraxische student is niet hetzelfde als het lesgeven aan ieder andere leerling. Dit komt omdat de student worstelt met bepaalde motorische vaardigheden, zoals schrijven, wat hun zelfvertrouwen negatief kan beïnvloeden.
Daarom moet hun leraar ook optreden als hun coach, door te laten zien dat ze het kunnen en dat ze ondanks hun verminderde motoriek net zo slim, zo niet slimmer zijn dan elke andere student ... net als studenten met bijvoorbeeld autisme. Want dat is dyspraxie tenslotte ook of een ontwikkelingscoördinatiestoornis: een aandoening die motorische vaardigheden van een student beïnvloedt, en dus niet hun intellect. Hoewel ze mogelijk meer tijd nodig hebben om bepaalde taken uit te voeren, hebben ze niet per se meer tijd nodig om nieuwe concepten te verwerken en aan te leren.
Leerproblemen komen niet zomaar voor. Een docent moet ervoor zorgen dat zijn studenten over alle mogelijkheden beschikken die ze nodig hebben om als student te slagen, nieuwe dingen te leren en zich te ontwikkelen. Als de leerkracht denkt dat een leerling dyspraxie heeft, is het belangrijk om hem of haar te laten testen, waardoor ouders, familie, vrienden en leraren beter kunnen helpen in het dagelijks leven.
Tips om leerlingen met Dyspraxie te helpen
De rol van een leraar is om zijn studenten les te geven en te ondersteunen door alles te doen wat ze kunnen om de student te helpen slagen. Ondanks leerproblemen, hyperactiviteit of neurologische aandoeningen, moet elke student lessen toegankelijk vinden. Het is essentieel dat leraren alle studenten als gelijken zien.
Dus hoe kun je studenten met dyspraxie op de juiste manier helpen?
Simpel: je moet ze op dezelfde manier helpen als je een andere student zou helpen. Je moet je richten op het bieden van de juiste ondersteuning om ze het maximale uit hun opleiding en je lessen te halen. Je moet hun voortgang monitoren, hun ouders updates geven en regelmatig contact hebben met de juiste personen op school.
Het lesgeven aan kinderen met dyspraxie moet niet worden gezien als jouw volledige verantwoordelijkheid. Je hoeft alleen maar hun voortgang te meten, net als elke andere student, ervoor zorgen dat ze nieuwe dingen leren en ze te ondersteunen wanneer ze worstelen met bepaalde onderwerpen en aspecten van de lesstof. Het leraar-zijn gaat immers om op het faciliteren van het succes van je studenten!
Denk na over hoe je je studenten helpt slagen, door hen te helpen meer zelfvertrouwen te krijgen. Wellicht betekent dat dat je je gedrag moet aanpassen, zodat het kind ziet dat ze niet beter of slechter zijn dan iemand anders in hun klas, dat ze precies dezelfde kansen en mogelijkheden hebben als hun klasgenoten, zelfs als ze niet per se even goed kunnen schrijven.
Help de studenten met Dyspraxie met hun voorbereiding voor de toekomst
Of een kind dyspraxie heeft of niet, waarschijnlijk denkt hij of zij niet vaak aan zijn of haar eigen toekomst. Natuurlijk, als leraar, is je belangrijkste doel om elke student de kennis en capaciteiten mee te geven om hen te helpen te besluiten wat ze willen doen met hun leven in de toekomst, of ze worstelen met schrijven, lezen of praten. Succes hangt voor een groot deel af van ons eigen zelfbeeld en van hoe we onszelf zien. De leraar moet een dyspraxische student bewust maken dat, hoewel hun dyspraxie bepaalde taken voor hen moeilijker maakt, het niet het einde van de wereld is en er zoveel dingen zijn die ze kunnen.
Er is niets dat een student met dyspraxie weerhoudt om te slagen in het leven. De leraar moet hen aanmoedigen om een actieve rol te spelen in hun lessen en hun succes. Ze kunnen begeleiding en ondersteuning bieden, twee van de beste wapens in het arsenaal van een goede leraar.
De student moet bewust worden gemaakt van alle mogelijkheden die hij of zij heeft, wat hij of zij ook wil. Zodra ze zich beginnen te realiseren wat ze uit hun toekomst willen halen, zal het het veel gemakkelijker worden om dat daadwerkelijk te realiseren, vooral als ze weten wat ze moeten doen om hun ambities waar te maken. Dit geldt uiteraard voor alle studenten, niet alleen voor degenen met dyspraxie. Projecten kunnen studenten helpen om een beter beeld van hun toekomst te krijgen, omdat ze actief moeten nadenken over hun toekomst. Zonder hen anders te behandelen dan de andere studenten in de klas, moeten leraren ervoor zorgen dat iedereen vooruit komt tijdens hun lessen.
Dus dat is het! Door een toegewijde leraar te zijn, te communiceren met je studenten en hen bewust te maken van hun potentieel en hun toekomst, kun je dyspraxische studenten helpen. Kortom, iedereen kan slagen ongeacht de omstandigheden, wanneer ze de juiste hulpmiddelen en ondersteuning krijgen.
Het is ook belangrijk te weten dat het vrij gebruikelijk is voor mensen met dyspraxie om ook andere aandoeningen te hebben, zoals ADHD, autisme, dyslexie of kleurenblindheid.
Help meedenken: wat zijn volgens jou de beste methoden om met studenten met bijvoorbeeld autisme te werken?
Leer hoe je met leerstoornissen omgaat bij een leraar van Superprof
Heb je nog nooit gewerkt met kinderen die leerstoornissen hebben, maar wil je hen toch zo goed mogelijk kunnen helpen? Dan kun je best eens een kijkje nemen op het online platform van Superprof. Hierop bieden verschillende ervaren leraren hun diensten aan om je extra informatie te kunnen geven over hoe je de lessen voor studenten met leerproblemen kunt aanpakken.
De leerkrachten van Superprof kunnen je handige tips geven voor dingen die vaker voorkomen bij studenten met Dyspraxie. Op deze manier ben je zelf volledig voorbereid op wat er je te wachten staat en zul je elke student zo goed mogelijk kunnen helpen.
Vond je dit artikel leuk? Laat een beoordeling achter!
Laden...
